Het zwembad van Oostende verdwijnt. Het waardevolle brutalistische gebouw, op een prominente plek naast de zeedijk, mag niet verdwijnen. Met deze visie gingen we op zoek naar een nieuwe bestemming voor het gebouw.

Het zwembad wordt een botanische tuin voor zeewaterplanten. Er is reeds een pijp aanwezig die zeewater uit de zee in het zwembad kan pompen. Er is nood aan een onderzoekscentrum voor zeewaterplanten, zodat we meer te weten komen over de flora van de zee, en op een prominente plek aan de kust kunnen we publiek niet uitsluiten.

Het programma focust zich op de drie grote pijlers van een botanische tuin: Wetenschap, educatie en recreatie. Het gebouw krijgt verschillende zalen met elk hun eigen klimatologische vereisten. Naast het zwembad wordt een nieuwe toren gebouwd met plek voor laboratoria, verbonden met het originele gebouw via een brug. Het is noodzakelijk, en het vervolmaakt de compositie. De oude cafetaria wordt een plek voor tentoonstellingen, lezingen, seminaries. Een nieuwe lichtkoker brengt noodzakelijk licht naar het kloppend hart van het gebouw. Van hieruit kunnen onderzoekers elke zaal nauwlettend in de gaten houden. Een nieuwe poort aan de voorzijde van het zwembad moet toelaten te laden en te lossen. Het buitenzwembad verdwijnt en maakt plaats voor een buitenzaal voor lokale planten die het in ons klimaat goed doen. De circulatie is volledig gescheiden, zodat onderzoekers ongestoord te werk kunnen gaan.