‘De industriële vondst’ gaat over het leren appreciëren van architectuur die functioneel ontwerp overstijgen in esthetiek. Door op zoek te gaan naar industriële vondsten en die zo nauwkeurig mogelijk te analyseren, wordt er een ontwerptaal uit gedistilleerd. De vondst dient vervolgens als inspiratie voor de ontwikkeling van een compacte woning.

De eerste stap om het architecturaal object te appreciëren is het te sublimeren. Door een fictieve ingreep uit te voeren op het object verlegt de focus zich van de functionaliteit naar de schoonheid ervan. De sluis verliest zijn sluisdeuren en werkt daardoor als een autonoom object in het landschap. De woontoren, die als nieuw ontwerp inspiratie haalt uit de vondst en de sublimatie, werkt ook als autonoom beeld.